Tarlabaşı, 1950'lerden beri yerinden edilenlerin hikayelerini omuzlarında taşıyor. Önce Rumlar ve Ermeniler, 6-7 Eylül 1955 ile başlayan süreçte evlerini terk edip sürgüne gitti. Ardından Kürtler, yakılan ve boşaltılan köylerinden İstanbul'a gelip sürgünlerin boşalttığı evlere yerleşti. Yersiz yurtsuz Romanlar ve bir gelecek umuduyla yurdundan kopup gelen Afrikalı göçmenler onlara komşu oldu.
2008'de Tarlabaşı'nı "temizleme" ve lüks rezidansları ve ofisleriyle "İstanbul'un Şanzelizesi" yapma şiarıyla belediye ve Çalık holding el ele verip 370 evi zorla boşalttı. Tarihi binalar, geri dönüşü olmayan bir şekilde yağmaya açıldı; kapılar pencereler söküldü, binalar çürümeye ve çökmeye terk edildi. Şimdi ise mahalle, alüminyum duvarların ardında yeni sakinlerini ağırlıyor: Savaşın yerle bir ettiği evlerini arkada bırakıp gelen Suriyeliler.
Suriyeli göçmenler, alüminyum perdelerin altındaki küçük deliklerden girip, battaniyelerle kapı ve pencerelerini örttükleri yarı yıkık binalarda yaşıyorlar. Tarlabaşı 360 projesinin bir hayalete dönüştürdüğü sokaklar Suriyelilerle geçici bir süre için de olsa yeniden hayat bulmuş. Rant hırsı Tarlabaşı'nın kültürel çeşitliliğini ve renklerini azaltmaya çalıştıkça Tarlabaşı büyüyor, çoğalıyor sanki.
Jivan Güner, Sedef Özge ve Meltem Ulusoy'un 2012 yılında gerçekleştirdikleri Dönüşümün Kıyısında Tarlabaşı çalışmasını burada bulabilirsiniz.