Geleneksel el sanatları arasında sayılan yorgancılık ile uğraşan ustalar, doğanın tüm canlılığını, çarpıcı renklerini, çiçeklerini, kuşlarını hayranlık uyandıran motiflere dönüştürerek onları evlerimize taşıyorlar.
El işçiliği ile üretilen bu yorganlar motiflerine göre, çerçeve, parke, beşgül, yonca, lale, menekşe, köşem lale, makaslı yaprak, tavus kuşu, kelebek, fiyonk gibi isimlerle anılıyor.
Günümüzde, yün ve pamuktan yapılan el işlemesi yorganların yerine kullanımı daha pratik olan fabrika ürünü yorganların tercih edilmesi yüzünden bu el sanatına ilgi ne yazık ki azalmış durumda. 1990'ların başına kadar yorgan siparişlerine yetişemezken günümüzde neredeyse sadece çeyizler için üretiliyorlar. Yorgan ustaları, pamuk ve yün yorganların, elyaf yorganlara göre çok daha sağlıklı olması nedeniyle belki yıllar sonra yeniden ilgi odağı olacaklarını düşünüyor olsalar da "fakat o günler geldiğinde de artık bizi bulamayacaklar" diyorlar.
Yorgan sanatının geleceğine ilişkin karamsar bakışın arkasında genç yorgan ustalarının hemen hemen hiç yetişmemesi de bulunuyor.